کنترل خشم در محل کار

nervousness control
تهیه شده توسط: دکتر لیلی کمالیان
دستیار تخصصی طب کار -دانشگاه علوم پزشکی تهران

 

احتمالا برای شما هم اتفاق افتاده است که روزهایی در محل کار به هر دلیلی بدقلق شده اید، بداخلاقی یا با همکاران خود بگو مگو کرده اید، با ارباب رجوع یا مشتری برخوردی نامناسب داشته یا جر و بحث کرده اید، خشم و نارضایتی خود را با صراحت بروز داده اید و در نهایت این که نتوانسته اید احساسات خود را کنترل کنید. مشکلات و مسائل بسیاری در محل کار وجود دارد که می تواند ما را خشمگین کند یا احساسات منفی برای مان به همراه داشته باشد. تجارب کاری هر فرد شاغلی احتمالا موید این نکته است که بروز دادن احساسات منفی به خصوص عصبانیت در محل کار، همیشه باعث بهبود شرایط موجود نمی شود.

nervousness control

موقعیت منفی را ترک کنید

ماندن در موقعیت ناخوشایندی که همراه با هیجانات منفی برای شماست، ناراحتی شما را دوچندان خواهد کرد. بهتر است در شرایطی که موضوعی شما را آزرده کرده و احتمال می دهید که واکنش شدیدتری نشان دهید، از میز یا پیشخوان خود فاصله گرفته و محل را ترک کنید

قانون ۱۰ ثانیه را به یاد بیاورید

در موقعیت هایی که ارباب رجوع، مشتری، همکار، مافوق یا هر مسئله دیگری سخت شما را خشمگین کرده است، تلاش کنید در ذهن خود از یک تا ده بشمرید. این سکوت چند ثانیه ای قدری خشم و عصبانیت شما را کاهش می دهد و کمک می کند پاسخ مناسب تر و منطقی تری به موقعیت پیش آمده بدهید.

شنونده مناسبی برای چنین موقعیت‌هایی داشته باشید

هر فرد شاغلی بهتر است در داخل مجموعه کاری یا خارج از آن، افراد معتمدی را داشته باشد که در موقعیت های سخت شغلی و هنگام تجربه احساسات منفی بتواند با آن‌ها صحبت کند بدون این که ترس از افشای حرف‌های‌ش  یا انتقاد شدید داشته باشد. این امر به تخلیه هیجانی و آرام شدن فرد کمک شایانی خواهد کرد. همکاران قابل اطمینان یا دوستان صمیمی می‌توانند افراد معتمد و مطمئنی برای شنیدن احساسات ناخوشایندی باشند که درون خود نگه داشته‌اید. بهتر است بازگویی چنین مسائلی در خارج از مجموعه کاری باشد.

مسئولیت عصبانیت را بپذیرید

اگر به هر دلیلی در محیط کار خود خشمگین شده‌اید، به فردی بی‌احترامی کرده‌اید، طغیان کرده و جلسه کاری را ترک یا توهین کرده‌اید، مسئولیت عصبی شدن خود را بپذیرید و از عذرخواهی کردن نهراسید.

محرک‌های خشم‌تان را بشناسید

برای این که یاد بگیرید چگونه بر عصبانیت خود فائق آیید، ابتدا لازم است تجارب گذشته را مرور کنید و ببینید در چه موقعیت های کاری خشمگین شده و واکنش نشان داده‌اید. این کار سبب می‌شود موقعیت‌های نامطلوبی را که ممکن است در آینده به تکرار عصبانیت شما منجر شود، بیشتر بشناسید و تمرین کنید که با آن‌ها چگونه کنار بیایید

محرک‌های خشم‌تان را بشناسید

برای این که یاد بگیرید چگونه بر عصبانیت خود فائق آیید، ابتدا لازم است تجارب گذشته را مرور کنید و ببینید در چه موقعیت های کاری خشمگین شده و واکنش نشان داده‌اید. این کار سبب می‌شود موقعیت‌های نامطلوبی را که ممکن است در آینده به تکرار عصبانیت شما منجر شود، بیشتر بشناسید و تمرین کنید که با آن‌ها چگونه کنار بیایید

شناخت مناسبی از همکاران خود پیدا کنید

در یک مجموعه کاری با طیفی از همکاران مواجه هستیم که خصوصیات و منش متفاوتی دارند. شناخت شخصیت همکاران در طول زمان سبب می‌شود آگاه شویم هر کدام از رفتارهای همکاران چه پیامی دارد و هر کدام از رفتارهای ما به چه واکنشی از سوی همکارانمان منجر خواهد شد؛ برای مثال یک حرف ممکن است از سوی همکاری مزاح تلقی شود و برای همکار دیگر جنبه انتقادی داشته باشد.

در پایان روز کاری تنش‌های خود را دور بریزید

هر روز کاری می‌تواند همراه با فشارهای شغلی، هیجان های منفی و تنش‌های متفاوتی باشد. تلاش کنید در انتهای یک روز کاری با روش‌های مناسب و منحصر به خودتان از تنیدگی‌های آن روز فاصله بگیرید. ورزش کردن روزانه پس از ساعات کاری، تفریح های دوستانه  و هر کاری که برای شما لذت بخش است، قدری از فشارهای شما خواهد کاست

OSHA خشونت در محل کار را چنین تعریف می کند: “هرگونه اقدام یا تهدید به خشونت فیزیکی ، آزار و اذیت ، ارعاب یا سایر رفتارهای مخرب تهدیدآمیز که در محل کار رخ می دهد.” OSHA تخمین می زند که حدود ۲ میلیون کارگر هر ساله وقایع خشونت آمیز در محل کار را گزارش می کنند. تصور می شود تعداد واقعی حوادث بسیار بیشتر باشد زیرا احتمالاً بسیاری از رویدادها گزارش نمی شوند.

طبق نظر انستیتوی ملی ایمنی و بهداشت شغلی (NIOSH) ، خشونت در محیط کار به طور معمول در یکی از چهار دسته قرار دارد:

نوع I – نوع اول: قصد مجرمانه. در این نوع حادثه خشونت آمیز ، مرتکب رابطه مشروع و قاتونی با تجارت و کارمندان آن ندارد. خشونت نوع اول معمولاً مربوط به جرم دیگری مانند سرقت ، سرقت از مغازه ، یا تجاوز به قانون است. اقدامات تروریستی نیز در این گروه قرار می گیرند.

نوع II – نوع دوم: مشتری /خریدار. هنگامی که فرد خشن با مشاغل – به عنوان مثال مشتری ، خریدار، بیمار ، دانشجو یا زندانی – رابطه قانونی برقرار کند و در حین خدمت  با واسطه تجارت مرتکب اعمال خشن شود.

نوع III – کارگر روی کارگر. مرتکب خشونت نوع III نوع سوم:،یک کارمند یا کارمند قبلی تجاری است که به کارمندان یا کارمندان قبلی خود در محل کار حمله کرده یا آنها را تهدید می کند.

نوع چهارم – روابط شخصی. مرتکب در این موارد معمولاً رابطه ای با تجارت ندارد اما با قربانی مورد نظر رابطه دارد. این دسته شامل قربانیان خشونت خانگی است که هنگام کار مورد تعرض یا تهدید قرار می گیرند.

همه انواع خشونت در محل کار در حال افزایش است. نیمی از متخصصان منابع انسانی گزارش می دهند که سازمان آنها نوعی حادثه خشونت در محل کار را تجربه کرده است. این تعداد در سال ۲۰۱۲ به۳۶ درصد افزایش یافته است. و انجمن مدیریت منابع انسانی (SHRM) اکنون گزارش داده است که از هر ۷ آمریکایی ۱ نفر در محل کار احساس امنیت نمی کند.

به طور کلی موافقت شده است که صنعت مراقبت های بهداشتی (سیستم بهداشت و درمان)بیشتر در معرض خشونت در محیط کار است که اغلب به دست بیماران بی نظم یا ناراضی انجام می شود. اما همچنین توافق شده است که کار در خرده فروشی نیز پر خطر است. با نگاهی به چهار نوع خشونت در محیط کار ، کارگران خرده فروشی از نظر مواجهه  در معرض هر چهار نوع از خشونت هستند.

نمی توان از همه خشونت های محل کار جلوگیری کرد. اما کلیه کارفرمایان مسئولیت پایبندی به بند وظیفه عمومی OSHA  را بر عهده دارند که می گوید همه کارفرمایان ، صرف نظر از اندازه ، باید محل کار خود را “بدون خطرات شناخته شده ای که باعث مرگ یا صدمه جدی می شود” فراهم کنند. از نظر خشونت در محل کار ، مواردی است که همه کارفرمایان برای کمک به حمایت از کارگران باید انجام دهند:

سیاست تحمل صفر در قبال خشونت در محیط کار داشته باشید و یک برنامه پیشگیری کتبی تدوین کنید.

آموزشهای مربوط به خشونت در محل کار را با تأکید بر اینکه در هنگام حادثه واقعی  چه چیزی باید بگویید ، چه چیزی گزارش دهید و چه کاری انجام دهید ، ارائه دهید.

گزارش نگرانی ها یا وقایع خاص را تشویق کنید. گزارش دهی را آسان و به طور بالقوه محرمانه انجام دهید.

استفاده از تخصص خارج برای ارائه آموزش ارزیابی تهدید و ارتقا امنیت فیزیکی را در نظر بگیرید.

NIOSH دستورالعمل های زیر را برای جلوگیری از خشونت برای کارفرمایانی که کارگران آنها با مردم ارتباط مستقیم دارند ، تهیه کرد:

  1. برای محافظت از کارگران از موانع فیزیکی استفاده کنید.
  2. سیستم های دزدگیر خاموش و دکمه های وحشت را نصب کنید.
  3. از آینه ها و سکوهای برافراشته استفاده کنید.
  4. از روشنایی روشن و موثراستفاده کنید.
  5. اطمینان از تعدادکارکنان کافی برای اطمینان از محیط کار ایمن.
  6. از گاوصندوق های قطره ای و علائم پستی استفاده کنید که فقط مقدار محدودی از پول نقد موجود را نشان می دهد.
  7. در درب های خروجی از نشانگرهای ارتفاع استفاده کنید.
  8. برای نظارت بر کلیه فعالیتها از تجهیزات نظارت تصویری استفاده کنید.
  9. دسترسی به تاسیسات را کنترل یا محدود کنید.
  10. قفل هایی را روی درهایی نصب کنید که به مناطقی که فقط برای کارمندان منتهی می شوند ، منتهی می شود.

همانطور که گفته شد ۱۰۰ درصد نمی توان از خشونت در محیط کار جلوگیری کرد. اما ، در دنیای امروز ، وجود یک کارفرمای آگاه که سیاست ها، آگاهی، امنیت جسمی و آموزش هایی را برای کمک به کاهش خشونت ارائه می دهد ، ضروری است.

فهرست