تهیه شده توسط: دکتر فراهانی

دستیار طب کار- دانشگاه علوم پزشکی تهران

واژه ارگونومی برای اولین بار در سال ۱۸۵۷ و توسط Wojciech JAstrzebowski مطرح شد.ارگونومی از دو واژه یونانی  Nomoi به معنی قانون و Ergon به معنی کار مشتق می شود.

ارگونومی به معنی تناسب شغل با شاغل می باشد و هدف آن تناسب بین محیط کار و فرد شاغل می باشد به طوری که بتواند از بیماری های ماسکولواسکلتال که توسط مواجهه طولانی مدت و یا ناگهانی با force، vibration ،repetitive motionو awkward posture ایجاد می شوند جلوگیری کند.

برای ایجاد یک محیط کاری ارگونومیک، ارگونومیست ها و کارشناسان بهداشت صنعت در NIOSH توصیه هایی جهت طراحی محیط کار، ابزار، نور محیط کار و وسایل مورد استفاده در محل کار داشته اند.

ارتباط بین شغل و بیماری های اسکلتی عضلانی از مدت ها پیش شناخته شده است و محیط کاری که با اصول ارگونومی طراحی نشده باشد با گذشت زمان سبب ایجاد بیماری های جدی اسکلتی و عضلاتی خواهد شد.

طراحی و نوع چیدمان میز و صندلی کارمندان، محل قرارگیری کامپیوتر نسبت به منبع نور، تناسب قرارگیری مانیتور با چشم، نحوه درست استفاده از موس و … تنها تعدادی از اصول ارگونومیک لازم جهت پیشگیری از بیماری های اسکلتی در کارمندان می باشد.

استفاده مناسب از ابزارها و استفاده از ابزاری که جهت بهبود کارایی فرد ، با توجه به علم ارگونومی، با احتمال پایین آسیب سیستم اسکلتی عضلانی حین انجام کار، طراحی شده اند به طور قابل توجهی باعث کاهش بروز بیماری های ماسکولواسکلتال مربوط به محیط کار می شود.